Eerste Wedstrijd

Goed begin van de week… twee daagjes ziek in m’n bed. Koorts etc. Ach, ja heb je wel is. Niet zo heel leuk natuurlijk, maarja niks aan te doen. ’t Voelt wel zwak om hier ziek te zijn. Mensen hier blijven eigenlijk nooit thuis als ze ziek zijn, kunnen ze zich gewoon niet veroorloven.

Woensdag weer aardig beter. Vandaag naar de High School om de Health lesson van de meiden die weg zijn over te nemen. Na wat gedoe eindelijk de goede klas voor m’n neus. Ik had misschien toch maar biologie moeten kiezen op school. Het valt niet mee een les te geven over iets waar je naast de les op papier weinig verstand van hebt. Mijn best gedaan. Er was alleen geen lerares en in het midden van de les moesten we van lokaal wisselen, dit hielp niet mee voor de aandacht van de leerlingen. De les was aan Grade 8, mensen van 15 tot een jaar of 17/18. De leeftijden in een klas verschillen hier nogal. In deze klas merkte ik soms wel dat Engelse biologische termen best moeilijk waren. Niet zo gek natuurlijk, maar dat maakte het een extra uitdaging. Na de les applaus en knuffels van een paar meisjes. Waarschijnlijk omdat ik een Mlungu ben. Na de les nog sport gegeven op de basisschool aan Grade 2 and 5. Toen was het tijd voor Basketbal. Coach (man bekent als coach) had gezegd dat het team maar elke dag voor de wedstrijd moest komen trainen, zowel maandag, dinsdag als woensdag. De vrije worpen waren dramatisch, maar het wedstrijdje ging wel goed. Ook praatte Coach meer Engels wat heel fijn was voor mij. Eenmaal thuis met Sam naar de spar voor koekjes en sinaasappels. Leek me wel dat we de eerste wedstrijd moesten vieren toch? Ook mijn eerste bewerkte filmpje ooit online gezet. Te vinden op de Izizwe Projects YouTube pagina, over het Holiday Program. ’s Avonds nog gezellig met zijn alle een movie night gehouden.

Een lange dag! Wow. ’s Ochtens vroeg op om sinaasappels te snijden gelukkig kreeg ik hulp van Pat. Onze lokale volunteer (Nk) was er weer. Ik weet niet of ik dit al verteld heb, maar er zijn enorme protesten op de University. De ANC (politieke partij) belooft al heel lang gratis educatie maar in plaats daarvan wordt het schoolgeld juist hoger. Nu zijn er allemaal protesten ontstaan. Het leger is er zelfs aan toe pas gekomen met helikopters. De politie schiet met rubberen kogels en gooit traangas. Onze volunteer moet elke dag goed nadenken wat hij doet en wat hij meeneemt. Hij had pas bijvoorbeeld slippers aan. Demonstranten zouden dat namelijk niet doen want dan kan je niet rennen. Ook had hij gisteren het bos in moeten rennen om dat de politie aan het schieten was. Bizar. Sam zei dat het haar deed denken aan haar studie tijd met de Apartheid. Als ze nu het schooljaar niet afmaken ontstaat er een chaos. De laatstejaars moeten het jaar opnieuw doen en dus opnieuw betalen, ook kunnen er geen nieuwe mensen worden toegelaten, het is vol.

Dit was wat ik hoorde op weg naar de Township. Daar weer sport lessen gegeven. De laatste ging niet door want er was ‘farewell’ voor de Grade 7s. Een soort van gala idee. Kinderen rennen dan allemaal naar de gate om iedereen in hun mooie outfit te zien. Geen les kan dan meer normaal gegeven worden. Ik herken steeds meer kinderen van de HP wat erg leuk is. Eenmaal terug bij de container even buiten gezeten achter een berg stenen (enige schaduw) want het is een hele warme dag vandaag. Een van de volunteers van de HP kwam langs. Even gevoetbald en gelijk uitgenodigd voor de basketbalwedstrijd. Tijdens literacy een keer iets anders gedaan. Eerst als normaal het huiswerk gecheckt en nieuw opgegeven en toen naar buiten. Met een balspelletje wat Engels geleerd.

Hierna een tijd gewacht tot het twee uur was. Tijd om bepakt en bezakt naar basketbal te gaan. Alles klaar gezet; water, sinaasappels, tenues. Ons team was er en nog op tijd ook. Ze gingen uit zichzelf inspelen. Trotse coach. Ook kwam ‘coach’ op tijd voor de verandering. Na wat ups en downs (wel/ geen scheidsrechter, wel/ geen ander team…) kon de wedstrijd na vertraging beginnen. Mijn team speelde vol enthousiasme. Helaas was de scheids niet erg fijn. Hij floot nergens voor…. Zo leren ze natuurlijk nooit de regels… Veel uit het andere team speelde er maar gewoon mee en hielpen mijn spelers. Andere werden ook geïrriteerd door de fouten van ons team en begonnen te klagen bij de niet fluitende scheids. Uiteindelijk een mooie eindstand van 28-13. Ja! Onze eerste score was een drie punter! Na de match lekker sap gedronken en koekjes gegeten ze vonden het heel leuk. Misschien een nieuwe coach uit het andere team zoeken? Jammer genoeg was de ‘coach’ aan het eind erg streng en hoorde ik via vertaling dat sommige misschien wilde stoppen, althans als ‘coach’ zou blijven. Hier moest iets op bedacht worden. 

Eenmaal thuis hadden we plannen om naar de Foodmarket te gaan. Was heel leuk en lekker met goed live music. Op het einde aan de praat geraakt met een hele leuke 12jarige tweeling. Zelfs van hun en hun vader een lift naar huis gekregen. Ook werden we nog uitgenodigd voor een boottochtje in het weekend. Helaas konden we daar niet mee mee omdat we een weekend weg gingen met Khaya.