Op naar nieuwe uitdagingen

Het jaar komt bijna tot een eind, een goed moment voor een nieuwe blogpost. Het is al weer even geleden dat ik via deze weg iets van me het laten horen.

Dit jaar is een nieuw jaar geweest voor mij. Een jaar vol nieuwe uitdagingen. 

Ondanks dat ik mijn eerste jaar van Global Management of Social Issues (GMSI) gehaald heb zonder herkansingen en zelfs uitgenodigd werd om het honours program te doen, heb ik enorm getwijfeld of ik door wilde gaan met mijn opleiding. GMSI is voor mij qua inhoud of eerder gezegd qua het idee, leren over wereld problemen vanuit verschillende hoeken zoals Psychologie, Recht en Economie, echt iets voor mij. Maar de manier waar op het gegeven word, zo theoretisch en al die onderzoekvakken, nee, laat mij maar echt wat doen i.p.v. alleen lezen en het stampen van kennis. Nu hoor ik een aantal mensen denken: ‘Ja, maar dat had je kunnen verwachten van de universiteit’, en JA! Jullie hebben helemaal gelijk haha. Ik heb daar niet genoeg bij stil gestaan toen ik mijn keuze maakte. Hierdoor heb ik afgelopen jaar ook een tijdje niet lekker in mijn vel gezeten. Ondanks dat deze studie niet helemaal mijn ding is, heb ik gerealiseerd dat ik veel kan leren als ik er mee door ga. Dan heb ik het niet over leren hoe ik vragenlijsten op moet stellen of hoe ik enorme verslagen kan maken met geweldig passende bronnen, ook al zal ik dit aankomend jaar gaan leren, of ik nou wil of niet. Ik bedoel dat ik veel over mezelf kan leren. Door deze uitdaging aan te gaan (door gaan met school), leer ik omgaan met tegenslag, zal ik mezelf ontwikkelen tot iemand die ondanks dat ze niet op een plek is waar ze wil zijn er toch veel uit kan halen en toch kan genieten. En dit zal niet altijd makkelijk zijn. Maar ik ben gelukkig dat ik zoveel mensen in mijn leven heb die me daar bij zullen ondersteunen en bij wie ik terecht kan ongeacht wat. En ik hoop dat zij weten dat het andersom ook zo is! Deze mensen maken mijn leven stuk voor stuk een beetje mooier.

Verder heb ik nog best wat nieuwe dingen ervaren dit jaar: 

Na weer even thuis gewoond te hebben ben ik in januari weer naar Tilburg verhuist. Dit keer een huis met wat volwassenere studenten met een prachtig kamertje op de begane grond. Ik ben ook overgestapt van De Beren Leerdam naar werken als uitzendkracht bij 3 geweldige bedrijven in Tilburg: Target Hospitality, Onze Zaak en KNAP werk. Via deze baan heb ik geweldige leuke klussen kunnen doen zoals pizza koerier in de Efteling; Kaartverkoop bij Autotron op een prachtige oldtimerfair; in het Monumentale pand, de Van Nelle Fabriek als hostess gewerkt waar ik Koning Willem Alexander heb mogen zien. Een groot avontuur is het geweest tot nu toe. 

Verder heb ik hele lieve nieuwe mensen ontmoet dit jaar en hiernaast ook een beroemdheid (die mn moeder een kus op haar wang gaf en niet mij, nog steeds erg jaloers ;)). Een aantal nieuwe hobby’s opgepakt zoals Modern Jazz en Latin Solo en natuurlijk Zwemmen met Cheyenne en later stiekem met Laura toen Cheyenne zo nodig naar Canada moest ;). Beide waren erg gezellig. 

Ook was ik dit jaar zo gelukkig dat ik de coverfoto van een prachtige dichtbundel heb mogen maken, die nu al in meer dan 100 huizen te vinden is en zelfs te koop is in de Book & Co in Leerdam. (Zoek naar Vlieg Dan door Robin de Jongh)

Nog zoveel meer leuke dingen zoals GLOW met Amber, De Dijk met Iboyka, de drijvende kerstmarkt met Guusje, Oppassen op een kleine meid en nog zoveel meer…. Maar daar zal ik jullie niet mee vervelen.

Als laatste zal ik nog wat zeggen over de reizen van afgelopen jaar, want dit is natuurlijk wel een REIS-blog. Samen met Emma heb ik voor de 3de keer in mijn leven gekampeerd en zelfs de hoogste berg van Nederland (Nederlandse Antillen niet mee gerekend) beklommen. We hebben vooral heel veel bijgepraat en gezellig spelletjes gespeeld. Ook met iemand die ik eigenlijk amper had gezien sinds we beide begonnen waren met onze nieuwe school ben ik op vakantie geweest. Bizar hoe je soms weet dat het toch wel goed komt ondanks dat je niet zoveel tijd met elkaar hebt gehad. Ook een hele ontspannende vakantie in het verre België met mijn beide vaders (zowel echte papa als vakantie papa). En als stiekem klein hoogte puntje kwam een Amerikaanse vriendin uit Zuid-Afrika mij opzoeken voor 4 geweldige en slopende dagen. 

Nou zijn jullie van mij gewend dat ik deze blogs alleen schrijf als ik op reis ben, en daarin wil ik jullie ook niet in teleurstellen. Ik schrijf deze blog bij deze vriendin in huis, uitkijkend op prachtige bergen met de zoete Afrikaanse lucht om me heen. Als laatste avontuur in 2018 heb ik Kerst en zal ik vanavond Oud en Nieuw vieren in Zuid-Afrika. Dit is een heel gek idee. Weg van familie, weg van de kou, weg van thuis. Het is heel bijzonder om hier te zijn, dat er een familie is die mij binnenlaat tijdens deze echt familie feestdagen en dit met mij wil delen. Dit laat mij inzien hoe fijn ik het vind om ook thuis te zijn omringt door familie met Kerst. Toch had ik Kerst hier niet willen missen. Ze vieren hier Kerstavond op de 24ste en Kerstdag op de 25ste, de tweede kerstdag blijkt iets Nederlands te zijn voor de mensen hier. Op kerstavond was er een storm zo enorm dat de onweer het glas deed trillen en heel de donkere wereld om ons heen deed oplichten. Samen met Sydney en haar familie hebben we in het donker (alle stroom was uitgevallen) met de gitaar kerstliedjes gezongen. Zelfs onze guard (wachter), die alleen in de garage zat, hebben we verast met 2 liedjes. Deze weesjongen was hier erg dankbaar voor, en op mijn beurt was ik heel dankbaar voor deze familie die bedenkt om ook voor deze jongen te zingen ondanks dat het misschien gek over kan komen (allemaal witte mensen met kerstmutsen op). Na een onrustig nachtje slapen was het Kerst, om 6 uur op want de kerk begon hier al vroeg. S middags aten we een groot maal met een enorme ham (heel Amerikaans) samen met een ander gezin. (Tot nu toe klinkt het nog wel als kerst toch?) Na het eten hebben we heel de middag gezwommen en spelletjes gespeeld. Elke keer als iemand ‘Christmas’ zei herinnerde me dat ‘Oh ja, het is kerst’. Dat echte kerst gevoel is toch moeilijk vast te houden met 35+ graden. 

Oud en Nieuw zal ik vanavond vieren met een goede vriend van me bij Hands at Work waar ik ook ik 2015 met de klas ben geweest en in 2016 met een geweldig internationaal team. In 2019 ga ik kamperen in de Drakensbergen hier in Zuid Afrika. Wat 2019 verder gaat brengen zullen we zien.

Ik wens jullie alle een Gezond, Gelukkig en een Liefdevol Nieuw Jaar!