Mama N

1 september 2016 - Oshoek, Zuid-Afrika

Afgelopen paar dagen zijn zo geweldig geweest. Ik kan niet eens uitleggen hoe het was. Ik ga toch maar een poging wagen....

Zondag om 1 uur begon een nieuw avontuur. Vrij onverwachts ging ik drie dagen weg van de Hub hier in Witrivier. Een stel mensen die al langer betrokken zijn bij Hands en ik gingen naar Oshoek. Oshoek is een plek 2 uur rijden van hier bij de grens van Swaziland. Het is waanzinnig mooi! Hele uitgestrekte berglandschappen. Waar je ook een foto maakt het is prachtig. Het was apart om op stap te zijn met mensen die ik pas net ontmoet had afgelopen weken of echt net voor het eerst had gezien voor we wegreden. Er was zelfs iemand die instapte along the way. We kwamen aan bij een wit gebouw: 'the office'. Hier aten we en sliepen we die avond. Het werd verwarmd door een fornuis. Helaas was hij 's nachts uit gegaan waardoor het zelfs met een slaapzak en een sweater aan erg koud was. De volgende ochtend een heerlijk eitje met brood gegeten. Verder een meeting gehad. Vanaf de office kan je de grens overgang van Swaziland en de bergen van het land zien. Geweldig uitzicht. 

De maandag was gevuld met het bezoeken van het Care Point en Homevisist (as usual wil ik bijna zeggen). Ook kregen we, door het te vragen, de kans om een creche en een primary school van binnen te bekijken. Het zag er heel goed en verzorgt uit. Veel kleur en veel Engelse les posters zoals het alfabet. Op de primary school gebeurde iets hartverwarmends. Een hoop kinderen waren aan het rennen en ik wilde aan de kant springen want ik dacht dat ik in de weg stond. Voor dat ik de kans kreeg werd ik vanaf alle kanten geknuffeld. Geweldig gevoel. Met wel zeven kinderen liep ik verder om onze rondleiding gever / Care Worker A te kunnen blijven volgen. Na de rondleiding gingen we terug naar het Care Point om met de kinderen te spelen. Ik was weer bij de kapper haha (de kinderen konden niet van mijn haar afblijven). Daarna met zijn allen in een cirkel. Degene in het midden moest klappen en zingen. De cirkel reageerde met zang en dan werd iemand anders naam gezegd en moest degene in het midden dansen. En ja hoor we kwamen allemaal aan de beurt. Ook al hadden we geen idee wat we moesten zingen kozen ze ons maar al te graag uit. Het was heel erg leuk. Daarna kwam de schoolbus en gingen wij ook weer naar ons huisje (office). Vanaf hier zouden we een community-stay gaan doen. Hierbij verblijf je bij een lokaal gezin en leer je hoe zij leven door het mee te maken. Van te voren had ik gehoord samen met P, een van de Hands mensen uit Afrika, bij Mama N zou slapen. Dat leek super aangezien P zowel SiSwati als Engels spreekt en ze heel gezellig is. Dat werd last minute veranderd. Iemand nam me apart om me te vragen of ik het erg vond om alleen te gaan. Phoee dat is weer een nieuwe stap/challenge. Maar ja gewoon doen hé. 

Dus daar gingen we bepakt en bezakt met z'n zessen, voorop Mama N. Een uur lopen naar haar huis over de bergen. Best lastig met een lange jurk...Wel weer een prachtig uitzicht. Ze loopt dit elke dag twee keer. Heel knap. Eenmaal bij haar huis ontmoette ik vluchtig een aantal van haar kinderen en kleinkinderen. Mijn tas mocht ik in een mooie kamer zetten met een groot bed (Mijn eigen kamer?! Echt?!). En toen gingen we de andere weg brengen naar hun home stay houses. Weer een stuk verder de berg op. Mama N woont trouwens in een van de betere huizen hier. Ze werkt elke dag als Care Worker bij de CBO. Ze heeft een mooi huis (voor hier zeg ik er nog maar is bij) maar er wonen dan ook een hoop mensen in. Na dat we de vier mannen hadden weg gebracht die twee aan twee sliepen in kleinere huizen, liepen we terug. Hand in hand. Ze is zo lief! Het werd al snel kouder in mijn korte mouwen. De zon zakt hier namelijk snel onder. Eenmaal thuis kreeg ik een stoel aangeboden naast het fornuis om op te warmen. En naast Li want ze sprak een beetje Engels. Net als Mama N dat ook een beetje deed gelukkig. Daarna hielp ik mee met opscheppen van ons avondmaal: Pap (niet hetzelfde als vla), kool en een rood sappig sausje. Ik kreeg een van de volste borden, heel gastvrij maar ook een heel werk om naar binnen te krijgen (tis me gelukt!). We zaten rond de tafel met Mama N, een zus van Ma N die haar maand oude baby vast hield, 5 kleinkinderen van Mama N en Li. Ook werden er nog twee borden apart gezet. 1 voor haar zoon die we hadden zien voetballen buiten. En een voor... geen idee. Na het eten was er geen afwas water dus moesten we wachten. De kinderen en ik gingen spelen. Veel handen klap spelletjes. Ook had ik een boekje mee zodat ze de namen konden opschrijven. 

Namen onthouden hier is niet mijn sterkste kant (bedankt jag elskar dee ;) ). Toen moest de hele familie getekend worden en een hele boerderij. Heel veel plezier hadden we met elkaar. Later gingen we het zing-cirkel spel doen net als vanmiddag. Mama N zat vanaf haar stoel erg te genieten van dit gezicht. Dat was mooi om te zien. Mama N ging zich wassen (bucket bath wordt dat hier genoemd) en daarna was het bed tijd. Ik sliep natuurlijk niet alleen in dat grote bed wat ze voor vanavond speciaal opnieuw hadden opgemaakt. Ik deelde het bed met een kleindochter van Mama N, genaamd Siko. Ook zij kon best wat Engels. Samen in een bed met een vreemde... zo voelde het helemaal niet trouwens. Ze vroeg of ik voor haar wilde bidden en of ik een verhaaltje kon vertellen. Ik genoot er enorm van en ik geloof zij ook. Wat een waanzinnig avontuur ben ik aangegaan. Zo af en toe realiseer ik me dat heel duidelijk. Zo ook liggend in een vreemd bed met een 10 jarig lief meisje terwijl we verhaaltjes vertellen in kinder-Engels. Gewoon genieten. Daarna was het slaap tijd. Een tijd wakker gelegen omdat ik bang was te wild te slapen (Sommige zullen wel weten wat ik hier mee bedoel..). Uiteindelijk toch in slaap kunnen komen. 's Ochtends ging alles heel snel. Toen wij wakker werden gemaakt ging een deel van de kinderen al naar school. Een uur of zes 's ochtens was dit. Ook mijn nieuwe zusje ging snel naar school maar niet zonder eerst een foto met mij. Toen kreeg ik een bucketbath aangeboden. En daarna aangekleed en alles in gepakt. Ze kammen hier trouwens hun haar met een borstel, een borstel waarmee wij zouden schrobben. Ook Mama N's zoon ontmoet, ook hij moest snel weer naar school met de bus. Daarna ben ik met Li water gaan halen. Haar droombaan is om social worker te worden. Helaas is het moeilijk hier aan een baan te komen. Ze werkt wel af en toe vrijwillig bij de CBO. 

Eenmaal terug was het tijd om de tocht naar beneden te maken de jongens kwamen net aangelopen om ons op te halen. Een dikke knuffel en een foto met mijn nieuwe Mama gemaakt. Want hier stopte de home-stay. Mama N ging nog wel met ons mee voor de dag maar dat zou niet het zelfde zijn. De tocht naar beneden gemaakt. Weer met lieve vragen en zorgen van Mama N. Ook zijn we er achter gekomen dat een jongen hier en ik familie zijn. Onze oma's zijn nichten. Ik heb dus gewoon familie leren kennen in ZA. Apart he. Terug bij the office hadden we ontbijt. Ook voor Mama N een kopje thee en broodjes gemaakt. Een deel van ons ging naar een andere community om te kijken. Ik en een paar andere niet. Wij ruimden wat spullen op en toen hebben we van de overige tijd gebruikt gemaakt om de grens overgang te bezoeken. Mooie wandeling. Je loopt ook zo de grens post in, geen probleem hier. Maar zonder stempel en paspoort kom je als het goed is niet in Swaziland (niet geprobeerd hoor). Daarna was onze dag gevuld met een community visit en Homevisits. Tijdens een van de Homevisits gingen we water halen uit de rivier. Enorme emmers en jerrycans werden gevuld. Mama N, die bij ons was, vulde een emmer tot de nok, deed de deksel erop, zette het zware ding op haar hoofd en liep de hele route up hill over ongelijke padden in de bloed hette zon terug zonder de emmer ook maar vast te moeten houden. Bizar! Zoveel respect voor deze vrouw! Na het bezoek reden we terug naar de Hub met veel gezang. Ook veel praat over onze gezamenlijke families waar we nu meer over moesten weten natuurlijk. Verder ook een snelle lunch stop... frietjes...hmm ook heel lekker voor een keer. Eenmaal thuis kwam de moeheid snel boven. Ik heb dan ook heerlijk geslapen. (Tot 5 uur 's ochtends) 

Waarom? Dat leest u de volgende keer ;) haha

Foto’s

5 Reacties

  1. Nel van der Leeden:
    1 september 2016
    Wat een belevenissen weer Fleur. Maar wel heel leuk. Al die nieuwe mensen. Lfs
  2. Gert Pors:
    1 september 2016
    Ik vind het een gave van je, dat je alles zo minitieus kan verwoorden.
    We lopen als het ware gewoon achter je aan, en beleven het avontuur!!
    Geweldig Fleur.
  3. Dieneke Zwart:
    1 september 2016
    Wat een prachtig, indrukwekkend verhaal, en je nieuwe ma lijkt me heel sterk en lief,
    ontzettend mooi om te lezen,
    veel liefs van je andere mama
  4. Sjoerd de Vrieze:
    1 september 2016
    Wat een mooi enthousiast verslag, Fleur! Ik kan me voorstellen, dat je niet te lang wilde wachten dit allemaal te vertellen!
    Groeten! Sjoerd
  5. Gijs, Yvonne, Isa & Ji-lan:
    3 september 2016
    Wat een verhalen, geweldig om te lezen. Geniet ervan !
    Groetjes