Grace Church Team - NL versie

Dit team heeft zoveel invloed op mijn leven gehad. Toen ze de 24 uur durende reis vanuit de Verenigde Staten maakten, was ik nieuwsgierig hoe het zou zijn om 7 Amerikanen bij ons te hebben mee werken en inwonen. Ik vond het fijn dat ik een schema had waaraan ik me kon houden. Ik wist dat we vaak de communities in zouden gaan en we zouden zelfs een aantal toeristische attracties bezoeken zoals Kruger, watervallen en Gods Window.

Deze mensen met hun zware Amerikaanse accenten en grote harten waren op een missiontrip van de kerk waar Brenda en Craig in Amerika bij horen. Samen hadden ze zich 6 maanden voorbereid om met Jezus te wandelen. Sommigen van jullie vragen zich misschien af ​​... wat is dat? Het klinkt misschien een beetje vreemd en onbekend voor je. Jezus was een man die onvoorwaardelijk liefhad, hij had ogen voor de mensen in de verste verborgen hoeken, voor de slechterikken, voor de gene met gebroken harten. Deze 7 Amerikanen kwamen hier om de liefde die zij geloven van God (en dus Jezus) te ontvangen, in de levens van Brenda en Craig en in de mensen in de community te delen. Om deze mensen die vaak worden vergeten, gezien, gehoord en vastgehouden te laten worden.

Als je deze mensen in hun ogen kijkt, hun handen vasthoudt en ze een knuffel geeft, hoewel het misschien niet veel lijkt, heeft het een grote impact. Maar weet je, dat is niet alleen hier zo.In de Zuid-Afrikaanse communities zijn er veel mensen die zich buitengesloten en vergeten voelen. En ik weet zeker dat als je erover nadenkt, mensen in jou omgeving, in je buurt, op het werk, op school zich ook wel is zo voelen. Misschien ken je zelf ook wel het gevoel. Ik wel. Omkijken naar mensen, wat soms betekent dat je een voorbijganger op straat in de ogen kijkt en of gedag zegt, kan een enorme impact hebben. Laten zien dat je om anderen geeft met kleine gebaren.

Op woensdag luisterden we naar een man in de kerk die sprak over discipel schap, met Jezus en met anderen wandelen. Hij zei dat hij probeerde een poging te doen om elke naam te onthouden van de mensen waar mee hij in hetzelfde gebouw woont en wanneer hij langs ze loopt, zou hij een kort gesprek met hen hebben. Op een dag werden de vuilniszakken vanwege een vakantie niet opgehaald, dus stuurde hij een bericht rond met de tekst dat hij de zakken zou ophalen. De buren hoefde alleen het nummer naar hem te sms’en. Op deze manier legde hij contact met de mensen en hielp hem (hij diende hen op een bepaalde manier). Het zijn kleine dingen, zoals ‘hi’ zeggen wanneer je naast iemand gaat zitten in de trein, gewoon om te laten zien dat je ze ziet. Dat kan een impact hebben op iemands leven, hoe groot of klein ook.

Deze mensen hebben me op verschillende manieren laten zien hoe ik moet liefhebben. Door hen besefte ik opnieuw hoe geweldig het is om nieuwe mensen te ontmoeten en je voor hen open te stellen en zij voor jou. Dat soort vertrouwen in elkaar hebben is zoiets geweldigs. Nu heb ik afscheid van ze genomen en wacht een 17 uur durende vlucht op hen, ik hoop dat ze wat tijd zullen nemen om in te nemen wat er de afgelopen 10 dagen is gebeurd en dat ze zich bereid voelen om deze verandering in hen met de mensen thuis te delen.

Ze zijn misschien hierheen gekomen om een ​​verschil te maken in het leven van de mensen. Ik kan vol vertrouwen zeggen dat ze dat hebben gedaan, en ik ben een van hen.