Een inspirerende reis

Het is precies 255 dagen geleden dat ik naar Zuid-Afrika ging. Ook ben ik nu al weer 130 dagen terug in Nederland. Dit leek mee een mooi moment om nog iets te delen met jullie. 
In Afrika was ik benaderd door mn oude school over de Kerstviering. Het thema was inspirerende reis. Gek genoeg moesten ze aan mij denken. Of ik iets wilde komen vertellen over mn reis. Mooie kans leek me, maar ook best wel spannend. Ik had grote schoenen te vullen van degene die er eigenlijk zou staan. Uit eindelijk is dit mijn verhaal geworden. Het is anders dan de dagboekjes doordat t bedoelt was als een praatje. Ondanks dat er soms dingen/grapjes inzitten voor de HLC leerlingen is het ook voor mensen van buiten af. 
Ik hoop dat jullie dit lezen en misschien 1 van de mensen zijn die t raakt:

Ik kan nu gaan vertellen dat ik geleerd heb dat de glasstadmars helemaal geen heel bekend iets is in Nederland. Dat Sinterklaas uitleggen zonder racistischte klinken in afrika erg moeilijk is. Of dat je de leeftijd van een olifant kan zien aan de breedte van slurf tussen znznlagtanden. Ik kan jullie gaan vervelen met lange verhalen over mijn reis van vier maanden. Maar dat gaat voor bij het punt van dit praatje denk ik. Het gaat erom dat ik jullie vertel over mijn inspirerende reis. Vorig jaar ben ik met school naar Zuid-Afrika geweest. Ik ben toen zo onder de indruk geraakt. Het land de cultuur, maar vooral de mensen maakten een enorme indruk op me. Ik wilde altijd al een tussenjaar maar door deze reis heeft mn jaar vorm gekregen. Ik ben 4maanden in Zuid-Afrika geweest om vrijwilligerswerk te doen. En ik heb zo onwijs veel geleerd. Meer denk ik dan als ik in de schoolbanken had gezeten. Of in ieder geval andere dingen. Je leert het leven kennen. 
Toch was t niet allemaal rozen geur en manenschijn. Niet alle mensen die je ontmoet zijn vriendelijk en soms werk je erg hard voor en wordt je teleurgesteld. Het weer was soms vreselijk, de kinderen te druk, de mensen te laat, afspraken werden niet nagekomen, het eten was vies, de douche niet schoon en ga zo maar door. Wat ik hier mee wil zeggen is dat we klagen, we klagen veel. Omdat dingen niet gaan zoals we willen. Als we problemen hebben klagen we veel zonder dat het helpt. Waarom? Wij hebben het hier zo goed. We hebben elke dag genoeg drinken en eten, we hebben een slaapplek en we kunnen naar school. Dat is nog iets wat ik geleerd heb maar daar kom ik zo op terug. Die problemen noemen ze in Afrika challenges, uitdagingen. Ze hebben een stroomnet waar niet vertrouwd op kan worden en zitten vaak in t donker: challenge. Ze moeten ver lopen om water te halen: challenge. Geen sportbroek mee voor gym: probleem. Oke beeld je nu een probleem in. Iedereen heeft wel wat. Probeer het woord probleem nu te veranderen in 'uitdaging'. De manier waarop je denkt wordt anders. Je denkt niet meer aan wat er mis is of slecht t gaat of is, je denkt aan how can i over come this challenge? Hoe ga ik deze uitdaging aan? En zo veranderd je negatieve mindset in een positive. Natuurlijk betekent dit niet dat je nooit meer mag klagen. Dat is nou eenmaal mensenlijk. Maar probeer hier eens bij stil te staan de volgende keer als je een 'probleem' hebt.
Verder wil ik t nog over school hebben. Oh man wat heb ik school gehaat. Op de basisschool al, terwijl er toen vergeleken met deze school nog weinig te haten was. Al dat huiswerk, vervelende roosters en verstrooide leraren (no offence) en de planning van het HLC af en toe. Maar dat hoef ik jullie vast niet te vertellen. Ik wilde zeker een tussenjaar eindelijk van school af. Ik zei als klein meisje ook altijd dat ik geen juf wilde worden. Dat leek me absurd ben je eindelijk van school af ga je weer! Dat is nu wel anders. Ik heb gezien hoe belangrijk het is om naar school te gaan en les te krijgen. Er zijn grote uitdagingen in de wereld: de droogte die nu in t zuide van africa heerst is de ergste sinds een lange tijd, de honger in de wereld, verkrachtingen (ik heb gehoort dat een 12jarig jongetje een meisje van 6 heeft verkracht, dat doe je niet zonder dat je daar al in enige vorm in aanraking bent geweest), criminaliteit, ziektes zoals hiv en aids. Hoe kunnen we deze uitdagingen te lijf gaan? *stilte* hoe kunnen we zorgen dat er verbetering komt? Mensen moeten skills krijgen om waterputten te bouwen, voedsel zelf te groeien, een eigen baan te hebben, leren over voortplanting en voorbehoeding etc. Leren hoe dingen in elkaar zitten en de tools in handen krijgen om #zelfvoorzienend te zijn. Het begint bij educatie, het begint bij school. School maakt een verandering in een leven, in een samenleving, in een land en in de wereld. School is zo belangrijk. Ookal besef je dat je vaak niet. Zonder school kon je niet lezen niet schrijven en nog veel meer dingen niet. Beeld je een leven in zonder school, zonder een baan in de toekomst. Dan wordt je leven wel erg zwaar.
Ik kan me goed voorstellen dat jullie denken, ik weet t wel of boeien, kan mij t schelen. Ik doe net of ik luister terwijl ik gelukkig even niet in de klas hoef te zitten. Toch hoop ik dat mijn woorden bij sommige van jullie gehoord worden al is t maar bij 1 iemand. Denk er nog even over na. En wees dankbaar voor t leven dat je hebt. Ondanks de uitdagingen die je soms hebt. 

(Vragen of wil je meer weten over mijn reis? Dont hesitate to ask.)
Ik wens jullie een hele fijne Kerst en alvast een gelukkig nieuwjaar. (Hele Fijne Pasen!!)