Naar school?!

Vijf uur 's ochtends komt 'mijn broer' mijn kamer in om me wakker te maken. Tijd voor school. Wat?! School?! Ja mensen ik ga zowaar vrijwillig een dag mee naar school. Waar ook nog is bij komt dat ik om 5 uur mijn heerlijke bedje uitmoet. Wonderen zijn de wereld nog niet uit ;). Klaar gemaakt en om 6 uur was het tijd om te vertrekken. Samen met 5 echte scholieren in uniform kregen we een lift naar de bus stop. Hier werd al snel duidelijk hoe de rest van de dag zou zijn...veeel gestaar. Wie is dat meisje? Waarom is ze hier? Waar komt ze vandaan? Etc. Je valt nogal op zonder schooluniform. De jongen waarmee ik mee naar school ging M (eerder mijn broer genoemd), was vergeten tegen de buschauffeur te zeggen dat ik mee ging vandaag. Er was dan ook eigenlijk geen plek. Bij een van de stops ging M ergens anders zitten zodat er genoeg plek zou zijn. Een meisje van een jaar of 15 liep naar binnen, keek heel goed rond. Keek nog een keer heel goed rond. Maar ze zag geen andere plaats dan naast die van mij. Dus ging ze twijfelend op t puntje van de stoel zitten met haar rug mijn kant op. *Auch* maar nee daar hield het niet op. Mensen om ons heen schoten haar te hulp: Hey je hoeft daar niet naast haar te zitten er is nog een stoel achterin. Er werd waarschijnlijk iets anders gezegd, 'rare' zal meer in de buurt komen. Mijn Afrikaans is nog niet zo ontwikkeld. Er bleken uiteindelijk genoeg stoelen te zijn en M kwam weer naast me zitten. Lekkere eerste impressie van de school haha. Voelde me gelijk welkom. Om eerlijk te zijn vond ik het hele gebeuren wel grappig. Voornamelijk omdat ze niet wisten dat ik ze kon verstaan. En omdat ik gelukkig niet naar school hoef hier. Dat had een heel onprettige eerste ervaring geweest waar je heel onzeker van kan worden. 

Na een uur in de bus gezeten te hebben kwamen we aan bij school. En zoals voorspelt...veel gestaar. M en ik hadden hier wel pret om. De school is hier heel anders. Om te beginnen natuurlijk de uniformen. Daarnaast zijn de lessen maar 40min, kleine klassen, geen schoolbel, grade 1->12 dus vanaf 6 tot 17/18jaar zit je op de zelfde school (wel in een ander gebouw), je mag eten en drinken in de klas, je mag op je mobiel zitten ... en nog meer dingetjes. Wel heel leuk om een keer mee te maken. Ik heb lessen gevolgd in Engels, Aardrijkskunde, Physics, dubbel uur EGD (iets van engineering) en een dubbel uur Afrikaans. Dat laatste was me toch saai... Ze geven hier trouwens les in het Engels en Afrikaans samen. In een les wordt er constant afgewisseld in beide talen. Dit is een heel grappig iets. Mijn favo vak was EGD we hebben 80min plattegronden voor huizen mogen tekenen. Klinkt lang maar het vloog voorbij. Wel waren hier een paar mensen heel zeker dat ik al hun Afrikaans verstond. Dat was helaas niet zo. Lastig... In de pauze lekker mijn lunchtrommeltje leeg gegeten. Was weer even geleden. En tijdens de lessen biltong gesmikkeld, jummy. Rond een uur of 1 waren we klaar, het was woensdag. Helaas ging de bus pas om vier uur terug. Even bij de rehersals van de musical gekeken. Daarna heerlijk in het zonnetje genoten van een ijsje. 

Toen weer met de bus naar huis en vanaf de bus stop met de auto. Best moe na een lange dag niks doen haha. Maar het belangrijkste van de dag kwam nog: mijn Jarige moeder bellen. Ja, onze eerste verjaardag zonder elkaar. Na een hoop internet problemen gelukt om contact te krijgen. Heel leuk om weer even te kletsen! Hierna was het tijd om te eten. M's ouders waren niet thuis tot dinsdag en ze hadden zowaar iemand geregeld om voor ons te koken. Want dat is natuurlijk wel erg nodig. Daarnaast hadden we ook nog een babysitter... Juist. Wel heel gezellig verder en lekker gegeten maar of we echt niet zonder kunnen hmmm... 's Avonds een leuke film gekeken: When in Rome. Echte aanrader. Daarna lekker naar bed. De volgende dag, donderdag, een lekker rustig dagje gehad. Pyama ochtend, eitje gebakken, beetje geschreven, kortom genieten na de drukte. 's Middags weer naar mijn goede vriendin Sydney toe hier. Samen heerlijke Bananenbrood muffins gebakken met chocolade erin. Uiteindelijk gingen zij en mijn familielid D, die bij hun gezin in huis woont, weg naar een training. Dus was ik home alone. Dat kan hier allemaal gewoon. Ik zat een boek te lezen en muffins in de gaten te houden. Toen de jongens van school thuis kwamen liepen ze de kamers in. Ik stond af te wassen in de keuken toen de moeder Brenda binnen liep. Hello! Riep ze. En ik antwoorde. Ze had geen meisjes stem verwacht! Haha dat was even schrikken gevolgd door een hoop gelach. 's Avonds weer eten met onze kok. Dit keer een soort ovenschotel met onze chili die over was van gisteren. 's Avonds was er in the village een dessert-night. Geweldig fenomeen dat moeten we thuis ook invoeren! Een bring en share met toetjes. Heerlijk en super gezellig met iedereen. Op de terugweg naar de huizen (up hill) even gekeken naar de sterren. Waanzinnig hier. Je kan de Melkweg zien. En zelfs een planeet: Venus, heb ik me laten vertellen. Adembenemend. Vrijdag was alweer mijn laatste hele dag bij Hands... erg jammer. Ik heb het hier zo ontzettend naar mijn zin. 

Vrijdag begon zoals gewoonlijk met een meeting. Maar deze keer niet in the village maar in the chapel. Veel mensen vertelden over hun belevenissen van de afgelopen dagen. Het IO team vertelde over hun community stays in Swaziland. Voor sommige van hen was het hun eerste community stay. Toen realiseerde ik me nog is extra hoe gelukkig ik ben dat ik dat nu al heb mogen doen. De IO mensen zijn al jaren betrokken bij Hands en al in de (20)/30/40. Het was prachtig om hun verhalen te horen. Ook werd er gebeden en gezongen. Daarna ging George praten. Hij is de co-founder van Hands. Een geweldige spreker. Hij zet je aan het denken en je houdt dan ook niet meer op. Met humor door een serieus verhaal. Hij heeft echt een gave. 

Hierna gingen we naar the village om twee verjaardagen te vieren. Heb ik al verteld hoe dat gaat hier bij Hands, of niet? Voor de zekerheid: de jarige worden naar voren geroepen en iedereen gaat zingen en klappen. HAPPY BIRTHDAY TO YOU, UKULILE (naam jarige). Hou me niet vast op de spelling hoor, maar zo klonk het. Iedereen geeft de jarige omstebeurt een knuffel en tijdens dit gebeuren blijven mensen zingen. Echt een feestje. Jammer dat ik pas in Februari jarig ben. Hierna even geholpen met het hospitality team om een lunch klaar te maken. Daarna even contact met een oud team genoot via Skype. Leuk hoe je zo snel en band op kan bouwen in maar twee weken. De tijd die je beleeft is natuurlijk ook best intens. Daarna met Brenda mee naar de winkel en de kids ophalen van de bus. Heel gezellig. Stiekem twee taarten gekocht om de twee huizen te bedanken waar ik me zo ontzettend welkom voelde. Van Sydney heb ik ook een waanzinnig mooie ketting gehad, met bloemetjes er in door mijn naam :). 's Avonds weer gegeten en daarna kwamen de ouders weer thuis. Erg moe van hun 6,5 uur durende autorit. Ze gingen na een stukje taart ook vrij snel naar bed. Wij hielden nog een movie night. Met de projectie op de muur was het net een bioscoop. Einde laatste dagje alweer. De volgende dag was t tijd mijn koffer in te pakken en dicht te krijgen met veel moeite moet ik er bij zeggen. Van een paar mensen afscheid kunnen nemen. Helaas waren er heel wat mensen in een meeting. Eenmaal in het busje was t wel heel echt. Ik ga echt door naar t volgende avontuur en sluit Hands voor nu af.